Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

μεγάλοι λογοτέχνες

Impression de voyage

Ζαφείρινη είναι η θάλασσα κι ο ουρανός ομοιάζει
να καίγεται, ως οπάλινος εις τον αγέρα λίθος.
Έχουν υψώσει τα πανιά· πρίμος φυσάει αγέρας
να πάμε στης ανατολής τις γαλανές τις χώρες.
Από την πλώρη την ψηλήν η Ζάκυνθος προβάλλει,
δάση μικρά μ' ελιόδεντρα, ο βράχος της Ιθάκης,
οι κόλποι κι η ψηλή κορφή του Λύκαιου χιονισμένη
και πέρα οι λουλουδόσπαρτοι λόφοι της Αρκαδίας.
Κανένας ήχος ! των πανιών μόνον ακούω το χτύπο
εις τα κατάρτια, στο πλευρό τα κυματάκια σκάζουν
και χαρωπά των κοριτσιών γέλια στην πρύμνη επάνω.
Κι όταν ο ήλιος καίγονταν σε μια πανώρια δύση
και πορφυρός βυθίζονταν στης θάλασσας τα βάθη,
επάτησα, τέλος, κι εγώ το χώμα της Ελλάδος !

Κατάκολο - O.W.

[μτφ: Στέφανος Λεύκης]

Δεν υπάρχουν σχόλια: