Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Χάρτες

ιστορικός άτλας της Βοιωτίας _ 1787

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Εικονογραφία


Η εικόνα της Παναγίας του Καζάν τρυπημένη με σφαίρες σε διάφορα σημεία, έχει γίνει σύμβολο της Ρωσικής έκθεσης για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στον εικοστό αιώνα, η οποία άνοιξε την Τρίτη, 29 Απριλίου, στο Μουσείο του Καθεδρικού Ναού Αγίου Στεφάνου στη Βιέννη.

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Ζωγραφική


"σπίτια σε ξηρό τόπο"
Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

χαρτογραφία

Το Κάστρο και η Πόλη της Αθήνας, όπως την έβλεπε ο Στρατός της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας το 1687

χαλκογραφία, συλλογή Στάθη Φιννόπουλου

Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

αρχαία Σοφία


Τρίτη 14 Απριλίου 2009

εκκλησιαστική τέχνη


Ανάγλυφο δίπτυχο από ελεφαντόδοντο, δημιουργημένο το 14ο αιώνα στη Γαλλία.
Απεικονίζει τα Πάθη του Ιησού

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Ζωγραφική



Απόλλων

Τζιοβάννι Αντώνιο Πελλεγκρίνι (1718)

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

μεγάλοι λογοτέχνες

Impression de voyage

Ζαφείρινη είναι η θάλασσα κι ο ουρανός ομοιάζει
να καίγεται, ως οπάλινος εις τον αγέρα λίθος.
Έχουν υψώσει τα πανιά· πρίμος φυσάει αγέρας
να πάμε στης ανατολής τις γαλανές τις χώρες.
Από την πλώρη την ψηλήν η Ζάκυνθος προβάλλει,
δάση μικρά μ' ελιόδεντρα, ο βράχος της Ιθάκης,
οι κόλποι κι η ψηλή κορφή του Λύκαιου χιονισμένη
και πέρα οι λουλουδόσπαρτοι λόφοι της Αρκαδίας.
Κανένας ήχος ! των πανιών μόνον ακούω το χτύπο
εις τα κατάρτια, στο πλευρό τα κυματάκια σκάζουν
και χαρωπά των κοριτσιών γέλια στην πρύμνη επάνω.
Κι όταν ο ήλιος καίγονταν σε μια πανώρια δύση
και πορφυρός βυθίζονταν στης θάλασσας τα βάθη,
επάτησα, τέλος, κι εγώ το χώμα της Ελλάδος !

Κατάκολο - O.W.

[μτφ: Στέφανος Λεύκης]

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

μαθήματα ιστορίας

Αρμένιος_ανατολική κλίμακα ανακτόρων_Περσέπολις


Τρίτη 7 Απριλίου 2009

χαρτογραφία



Το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας αποτελεί την μόνη διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, σύμφωνα με την παραδοσιακή ελληνική θέση.

Παραπλεύρως, το Αιγαίο με την ελληνική υφαλοκρηπίδα στα 6 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς και στα 12 ναυτικά μίλια, όπως θα επιθυμούσε η Αθήνα και απεύχεται, απειλώντας με πόλεμο, η Άγκυρα.








Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Προσωπικότητες

Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, μαχόμενος, με τον Κόκκινο Στρατό, κατά των ναζιστών εισβολέων, μπόρεσε να δει όλα τα σφάλματα, που ο Στάλιν διέπραξε, κατά την διεξαγωγή του πολέμου και πριν από αυτόν, τα οποία οδήγησαν τον Κόκκινο Στρατό, εντελώς, απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει την ναζιστική επίθεση και τα οποία καλύφθηκαν από την τελική νίκη. Το 1945 αποτυπώνει στο χαρτί τις επικρίσεις του κατά του Στάλιν, σε επιστολές προς έναν παιδικό του φίλο, από τα σχολικά χρόνια. Φυσικά, τα γράμματα αυτά έπεσαν στα χέρια της Γκε Πε Ου, με αποτέλεσμα ο Σολζενίτσιν να συλληφθεί και να καταδικαστεί σε οκταετή εγκλεισμό σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Αρκτικό Κύκλο. Το 1953 καταδικάζεται σε .... ισόβια εξορία και εκτοπίζεται στο Κοκ Τερέκ στα νότια του Αζερμπαϊτζάν.
Στην περίοδο της ''αποσταλινοποίησης'' του Νικήτα Χρουστσώφ, φαίνεται να αλλάζει η τύχη του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, ο οποίος αποφυλακίζεται από τον τόπο της εξορίας του, ενώ το 1961, με προσωπική διαταγή του τότε σοβιετικού ηγέτη, εκδίδεται το ρεαλιστικό μυθιστόρημά του - και το καλύτερο όλων των έργων του - το ''ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΝΤΕΝΙΣΟΒΙΤΣ'', στο οποίο γίνεται μία πλήρης, λεπτομερειακή καταγραφή της φρικτής ζωής ενός κρατούμενου στα σταλινικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Χάρτες


Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Λαογραφία


Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Δικαίο

οστρακισμός : Ο θεσμός του οστρακισμού [ή εξοστρακισμού] αποτελούσε πρόνοια υπέρ της προστασίας του δημοκρατικού πολιτεύματος από πρόσωπα που το επιβουλεύονταν και ταυτόχρονα κορυφαία πράξη ευθύνης για κάθε ενεργό πολίτη. Οι πολίτες καλούνταν να καταγράψουν επάνω σε όστρακο [κομμάτι πήλινου αγγείου] το όνομα εκείνου του συμπολίτη τους που θεωρούσαν επικίνδυνο για το δημοκρατικό πολίτευμα. Σε ειδική συνεδρίαση της Εκκλησίας του Δήμου, με μυστική ψηφοφορία, οι Αθηναίοι πολίτες αποφάσιζαν την απομάκρυνση ή όχι από την πόλη εκείνου που το όνομά του είχε γραφεί στα περισσότερα οστράκα. Η απομάκρυνση του τεκμαιρόμενου ως επικίνδυνου για την πολιτειακή σταθερότητα οριζόταν στα δέκα έτη.