Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Φωτογραφιά

τότε που οι Έλληνες πολεμούσαν πραγματικά για την Πατρίδα

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

ενδυματολογικά

H γυναικεία νεοελληνική φορεσιά είναι φτιαγμένη περισσότερο για να εντυπωσιάζει παρά για να αναδείξει την ομορφιά του κορμιού. Έχει ρίζες ως προς την υφαντική στην αρχαιότητα, και ως προς το σχήμα, στο Βυζάντιο και στη αναγεννησιακή Δύση. Τα διάφορα στοιχεία πού δέχτηκε προσαρμόστηκαν στις ελληνικές ανάγκες. Με το πέρασμα των χρόνων, τα στοιχεία αυτά - αρχαιοελληνική και βυζαντινή παράδοση, ξένες επιδράσεις και φυσικό περιβάλλον - δημιούργησαν μια αφάνταστη ποικιλία

περισσότερα στο http://fashion-tradition.blogspot.com/2008/04/blog-post.html

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

πινακοθήκη

Η Αγγλική πίεση κατά του Όθωνα αυξανόταν συνεχώς με αιχμή τον βρετανό πρόξενο Λάυονς ο οποίος ήταν σε συνεχή επαφή με Ελληνικές πολιτικές προσωπικότητες της εποχής (Μαυροκορδάτος, Λόντος) ενώ και με δικές του ενέργειες προετοιμάστηκε η "επανάσταση του 1843". Η συμμετοχή του Λάυονς στις συνομωσίες είναι πασίγνωστη και αποσκοπούσε να πλήξει το κύρος του Όθωνα και να μειώσει την πολιτική του παντοδυναμία. Εκτός αυτών, ο Λάυονς σε Βασιλική χοροεσπερίδα όπου ήταν καλεσμένος, πρόσβαλλε την Ελληνίδα βασίλισσα Αμαλία εσκεμμένα.

Το 1848 όμως επί πρωθυπουργίας του "φιλέλληνος" Πάλμερστον, η Αγγλική πίεση αυξήθηκε διανθισμένη με μια νέα, εντελώς παράλογη αξίωση. Συγκεκριμένα στην Αθήνα τότε, υπήρχε το πασχαλιάτικο έθιμο της καύσης του "Ίούδα", το οποίο όμως η Ελληνική κυβέρνηση απαγόρευσε μετά τα σταθερά διαβήματα της μικρής Εβραϊκής κοινότητας που διέμενε στην Ελληνική πρωτεύουσα, αλλά και του αιτήματος του Γαλλο-εβραίου τραπεζίτη Ρότσιλντ που είχε έρθει στην Αθήνα για επίσκεψη. Ο αθηναϊκός λαός θεώρησε τον Πορτογάλο πρόξενο (αλλού αναφέρεται πως είχε παυτεί από το αξίωμα του για καταχρήσεις) Εβραϊκής καταγωγής Δαυίδ Πατσίφικο, ως προσωπικά υπεύθυνο για την αναστολή του εορτασμού και εισέβαλε στην οικία του, χειροδίκησε εις βάρος του καταστρέφοντας τα έπιπλα του σπιτιού του.

Έτσι λοιπόν η Βρετανία με μια επιθετική διακοίνωση σε ύφος και περιεχόμενο, ζητούσε από την ελληνική Βασιλική κυβέρνηση Κανάρη, τελεσιγραφικως να αποζημιώσει τον Πατσιφικο που είχε και βρετανική υπηκοότητα, για την καταστροφή των επίπλων του σπιτιού του με το ιλιγγιώδες για την εποχή πόσο των 800.000 δραχμών, καθώς ο ίδιος ισχυριζόταν ότι οι εισβολείς του έκλεψαν χρήματα, σημαντικά διπλωματικά έγγραφα, οικογενειακά κειμήλια μεγάλης αξίας, ενώ αξίωνε και 12.500 δρχ για ψυχική οδύνη! Με δεύτερη βιαιότερη διακοίνωση λίγες μέρες μετά, η βρετανική κυβέρνηση ζητούσε και μια έκτακτη αποζημίωση πεντακοσίων λιρών από το Ελληνικό Δημόσιο, για την καθυστέρηση ικανοποίησης όλων αυτών των πολύ λογικών αιτημάτων.

Φυσικά η κυβέρνηση Κριεζη απέρριψε το αποικιοκρατικό αυτό τελεσίγραφο θεωρώντας ότι το θέμα ανήκει στη τακτική Δικαιοσύνη και έτσι στις 18 Ιανουαρίου 1850 ο "γενναίος" βρετανικός στόλος υπό την ηγεσία του "μεγάλου" ναυάρχου Πάρκερ απέκλεισε τον Πειραιά την Σύρο και την Πάτρα με 14 πολεμικά πλοία και 7000 ναύτες, συλλαμβάνοντας πάνω από 200 ελληνικά εμπορικά πλοία ως εγγύηση για την ικανοποίηση των "δίκαιων" και "λογικών" βρετανικών αιτημάτων. Ο λόρδος επί των ναυτικών Άμπερτην σε μια κρίση ειλικρίνειας, παραδέχτηκε πως ο στόλος αυτός ήταν μεγαλύτερος από αυτόν που χάρισε την νίκη στον Νέλσον στο Τραφάλγκαρ!

Το αποτέλεσμα της Βρετανικής βαναυσότητας έφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επεδίωκε. Όλοι οι Έλληνες ασχέτως των διαθέσεων τους έναντι στο Στέμμα υπό το βάρος των εθνικών προσβολών, ατιμώσεων και ταπεινώσεων συσπειρώθηκαν γύρω από τον βασιλιά Όθωνα. Πολιτική ομοψυχία επικράτησε με πρωταγωνιστή τον υποτιθέμενο αρχηγό του Αγγλικού κόμματος και πολιτικό αντίπαλο του Όθωνα, Μαυροκορδάτο ταχθέντα χωρίς δισταγμό στο πλευρό του Στέμματος. Η κυβέρνησις διεξήγαγε πολεμικό συμβούλιο για να προετοιμάσει την άμυνα της πρωτευούσης μέχρις εσχάτων, οπλαρχηγοί διενεργούσαν στρατολογία στην ελληνική επαρχία "για να πολεμήσουν τους Άγγλους", ενώ ο Όθων προέβαινε σε διπλωματικά διαβήματα στις κυβερνήσεις της Γαλλίας και Ρωσίας με Τρικούπη και Ζωγράφο αντίστοιχα, ζητώντας την επέμβαση τους.

Μετά από στενό αποκλεισμό του Βρετανικού στόλου σαράντα ημερών που έκοψε κάθε επαφή της πολυπάθου Ελλάδος με τον έξω κόσμο (*), εξαθλιώνοντας τον αθηναϊκό λαό και την ελληνική οικονομία, ο ναύαρχος Πάρκερ επέτρεψε να προσαράξει Γαλλικό πλοίο στον Πειραιά με απεσταλμένο τον Βαρόνο Γκρυω για να εξευρεθεί συμβιβαστική λύση. Τις μέρες εκείνες, Βρετανοί αξιωματικοί είχαν την ατυχή ιδέα να επισκεφθούν την εξαθλιωμένη πρωτεύουσα για να "ξεμουδιάσουν" και προπηλακίστηκαν άγρια από τον δυστυχισμένο ελληνικό λαό. Αυτό το επεισόδιο στάθηκε αφορμή για να επαναληφθεί σκληρότερος ο αποκλεισμός από τον Πάρκερ, μη δεχόμενο πλέον κανένα συμβιβασμό.

Η ελληνική κυβέρνηση πιεζόμενη υπό το φάσμα του λοιμού και της πείνας των Αθηναίων, ήρθε τελικώς σε συμβιβασμό μέσω της Γαλλίας, καταβάλλοντας ως εγγύηση 330.000 δραχμές και έτσι σταμάτησε ο αποκλεισμός. Μερικούς μήνες μετά απεκαλύφθη το παράλογο των βρετανικών απαιτήσεων. Ανεξάρτητη, διορισμένη από την πορτογαλική κυβέρνηση, επιτροπή υπολόγισε το πόσο αποζημίωσης του Πατσιφικο σε 3.750 δρχ. Το κόστος του αποκλεισμού για την ελληνική οικονομία κατά τους ΤΑΙΜΣ του Λονδίνου ανήλθε στο ιλλιγγιώδες ποσό των 30.000.000 δρχ, ενώ το επεισόδιο και η απρόσμενα γενναία στάση του Έλληνα βασιλιά, ανανέωσε (προσωρινά) τα ερείσματα και το γόητρο του Όθωνα στον ελληνικό λαό.

(*) Δεν υπήρχε ακόμη οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα. Η αλληλογραφία και το εμπόριο διεξαγόταν τότε, μόνο μέσω θαλάσσης.


Διαβάστε περισσότερα στο http://www.istorikathemata.com/2010/04/blog-post_03.html

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

λαϊκή ζωγραφική

Πάνω, σε ψηλή ραχούλα,
κάθεται μια βλαχοπούλα.
Και τη ρόκα της κρατάει
πρόβατα κι αρνιά φυλάει.
από το ιστολόγιο της Σοφιάς Βλάχου http://art-e-painting.blogspot.com/