Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Μνημεία

Η ιδέα για την κατασκευή και δωρεά του αγάλματος της ελευθερίας στις νεοσύστατες Ηνωμένες πολιτείες της Αμερικής ανήκει στον Γάλλο ιστορικό Εντουάρ ντε Λαμπουλέ. Το μνημείο προς τιμήν της γαλλοαμερικανικής φιλίας έχει την μορφή του Φωτοφόρου Απόλλωνος. Η βάση του αγάλματος βασίζεται στο Κολοσσό της Ρόδου. Ο γλύπτης Φρεντερίκ Μπαρτολντί ξεκινά το 1874, στο Παρίσι, την κατασκευή του. Η στατική δομή του αγάλματος έχει την υπογραφή του Γουστάβου Άιφελ.
Το αμερικανικό Κογκρέσο αποφάσισε να τοποθετηθεί στο συγκεκριμένο νησάκι, στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης, από όπου είναι ορατό σε όποιον μπαίνει ή βγαίνει από το λιμάνι. Τα εγκαίνια του μνημείου πραγματοποιήθηκαν στις 28 Οκτωβρίου του 1886.

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Ζωγραφική

Peter Bruegel (1525-1569)

«ο Χωριάτικος Γάμος» _ 1568

Μνημειακός ηθογραφικός πίνακας, είναι που θυμίζει τις παραδόσεις των Κάτω Χωρών και ίσως συμβολίζει τη Λαιμαργία.
(Αντιπαραβολή με Γάμο της Κανά_1562_του Βερονέζε)

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Ζωγραφική

Η ελληνική ζωγραφική του 19ου αι. είναι επηρεασμένη από τη δυτικοευρωπαϊκή ζωγραφική και σε μεγάλο βαθμό από τη Σχολή του Μονάχου, όπου είχαν σπουδάσει πολλοί από τις μεγάλες μορφές της εποχής. Η ακαδημαϊκή ζωγραφική της Γερμανίας προβληματίζεται με το φως και το χρώμα, με την πιστή απόδοση των φωτοσκιάσεων, την απόδοση του πραγματικού φωτός, τα προβλήματα της φόρμας στη ζωγραφική. Τη φορμαλιστική αυτή τεχνοτροπία ακολουθούν πολλοί Έλληνες ζωγράφοι.

http://gomedusa.blogspot.com/2010/10/19.html

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Νομίσματα

Περί της ημισελίνου

Ο όρος ημισέληνος στα Ελληνικά είναι λανθασμένος, αφού το σύμβολο δεν απεικονίζει «μισό» φεγγάρι, αλλά το ένα τέταρτο αυτού. Πιο σωστός θα ήταν ο όρος «αμφίκυρτος σελήνη». Επειδή όμως έχει καθιερωθεί, έστω και λανθασμένα θα το χρησιμοποιούμε και εμείς. Στα τουρκικά την ονομάζουν (περιγραφικά) ακόμα πιο λάθος ως «φεγγάρι-άστρο» (ay yıldız), σαν να ήταν ολόκληρο φεγγάρι.

Το σύμπλεγμα της ημισελήνου (δηλ. το μισοφέγγαρο και το άστρο) έχει βαθιά σχέση στο χρόνο με την Ελληνική παράδοση και τον πολιτισμό.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Το αρχαιότερο ελληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η ημισέληνος είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια το βρίσκουμε σε πολλές ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία και την Μικρά Ασία. Την ημισέληνο τη βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική αποικία του Βυζαντίου, πάνω στην οποία βρίσκεται η σημερινή Κωνσταντινούπολη.

ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Στον 5ο αιώνα μ.Χ. σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αναστασίου Ι (491-518 μ.Χ.), βρίσκουμε νόμισμα που στη μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα και στην άλλη την ημισέληνο. Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες συναντούμε την ημισέληνο με πολλούς τρόπους σε απεικονίσεις στο Βυζάντιο.

Όταν έφτασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή της Μικράς Ασίας (κυρίως όμως οι Σελτζούκοι, οι οποίοι αντέγραψαν σε πάρα πολλά πράγματα το ανώτερο πολιτισμικά Βυζάντιο), «δανείστηκαν» την ημισέληνο από τους Βυζαντινούς και σταδιακά έγινε το έμβλημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σήμερα όσοι θέλουν να δουν την ημισέληνο σε βυζαντινά νομίσματα δεν έχουν παρά να επισκεφθούν τις νομισματικές συλλογές των Ελληνικών Μουσείων αλλά ακόμα και σε Βυζαντινές τοιχογραφίες στη Λακωνία (χωριό Γεράκι), όπου υπάρχει πεντακάθαρο σε ασπίδα του Αγίου Γεωργίου.

Μέχρι τον 18ο αι. το τουρκικό εθνόσημο ήταν η απλή ημισέληνος, χωρίς το άστρο. Το άστρο το πρόσθεσε ο σουλτάνος Σελίμ Γ΄ (1789-1808) και είχε οκτώ ακτίνες, ενώ ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ (1840-1861) το έκανε με πέντε ακτίνες.

αναδημοσίευση από την ηλεκτρονική δ/νση : http://www.zagalisa.gr/content/anaforika-me-tin-%C2%ABtoyrkiki%C2%BB-simaia-ena-byzantinoxristianiko-symbolo-poy-%C2%ABdaneistikan%C2%BB-oi-oth

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Φωτογραφία

Ο Μακεδονικός Αγώνας αρχίζει θεωρητικά το 1904, όταν έρχονται στη Μακεδονία για να μελετήσουν την κατάσταση και να υποδείξουν πρακτικά μέτρα οι Έλληνες αξιωματικοί, λοχαγοί Αναστάσιος Παπούλας και Αλέξανδρος Κοντούλης και οι ανθυπολοχαγοί Γεώργιος Κολοκοτρώνης και Παύλος Μελάς, και τερματίζεται το 1908, όταν θεσπίστηκε το Τουρκικό Σύνταγμα με το Κίνημα των Νεότουρκων. Στην πραγματικότητα, όμως, ο αγώνας ξεκινά το 1870, με το Σχίσμα της Βουλγαρικής Εκκλησίας και την Ανακήρυξης της Βουλγαρικής Εξαρχίας, και τερματίζεται το 1913, με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου και την λήξη του Β' Βαλκανικού Πολέμου, και την ένωση της Μακεδονίας με την υπόλοιπη ελεύθερη Ελλάδα.