Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Προσωπικότητες

Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, μαχόμενος, με τον Κόκκινο Στρατό, κατά των ναζιστών εισβολέων, μπόρεσε να δει όλα τα σφάλματα, που ο Στάλιν διέπραξε, κατά την διεξαγωγή του πολέμου και πριν από αυτόν, τα οποία οδήγησαν τον Κόκκινο Στρατό, εντελώς, απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει την ναζιστική επίθεση και τα οποία καλύφθηκαν από την τελική νίκη. Το 1945 αποτυπώνει στο χαρτί τις επικρίσεις του κατά του Στάλιν, σε επιστολές προς έναν παιδικό του φίλο, από τα σχολικά χρόνια. Φυσικά, τα γράμματα αυτά έπεσαν στα χέρια της Γκε Πε Ου, με αποτέλεσμα ο Σολζενίτσιν να συλληφθεί και να καταδικαστεί σε οκταετή εγκλεισμό σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Αρκτικό Κύκλο. Το 1953 καταδικάζεται σε .... ισόβια εξορία και εκτοπίζεται στο Κοκ Τερέκ στα νότια του Αζερμπαϊτζάν.
Στην περίοδο της ''αποσταλινοποίησης'' του Νικήτα Χρουστσώφ, φαίνεται να αλλάζει η τύχη του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, ο οποίος αποφυλακίζεται από τον τόπο της εξορίας του, ενώ το 1961, με προσωπική διαταγή του τότε σοβιετικού ηγέτη, εκδίδεται το ρεαλιστικό μυθιστόρημά του - και το καλύτερο όλων των έργων του - το ''ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΝΤΕΝΙΣΟΒΙΤΣ'', στο οποίο γίνεται μία πλήρης, λεπτομερειακή καταγραφή της φρικτής ζωής ενός κρατούμενου στα σταλινικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: