Κατά την Ελληνική μυθολογία η Ίρις ήταν δευτερεύουσα θεότητα του Ολύμπου, άρπυια και ανήκε στην ακολουθία των θεών με καθήκοντα αγγελιαφόρου όμοια με εκείνα του Ερμή.Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν την Ίριδα ακριβώς όπως αγιογραφούνται σήμερα οι αρχάγγελοι. Νέα με πλούσιο βραχύ χιτώνα, με μεγάλες πτέρυγες στους ώμους και χρυσά φτερωτά σανδάλια φέροντας στο χέρι το κηρύκειο, όπως ο Ερμής. Ήταν φτερωτή και ορμητική σαν θύελλα, γνωστή ως πιστή και γοργοπόδαρη αγγελιοφόρος των θεών.












Η δραχμή εισήχθη στην Αθήνα τον 7ο αιώνα π.Χ. από τον βασιλιά του 'Αργους Φείδωνα. Αν και ποτέ δεν εφαρμόστηκε, στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, ένα ενιαίο νομισματικό σύστημα, σταδιακά επικράτησαν ζώνες οικονομικής επικυριαρχίας ισχυρών νομισμάτων, που συνδυασμένες με πολιτικές ομαδοποιήσεις εκτείνονταν στο σύνολο του ελλαδικού χώρου και σε ορισμένες περιπτώσεις και έξω από αυτόν. Με την πάροδο του χρόνου επεκράτησαν τελικά στις ζώνες αυτές το αττικό τετράδραχμο με βάρος 17 γραμμαρίων και νομίσματα με πολλαπλάσια αξία. Σε αντιστοιχία με τα αθηναϊκά νομίσματα έθεσαν σε κυκλοφορία τετράδραχμα και άλλες πόλεις, όπως π.χ. η Νάξος της Σικελίας περί το 430 π.Χ., με απεικονίσεις του Διονύσου.
Αχέρων 
